In het voorjaar van 2018 deed ik mee aan de schrijfwedstrijd van het tijdschrift &C van Chantal Janzen. De opdracht was een fijn, fout zomerverhaal. Een knipoog naar de tijdloze boekenreeksen. Tot mijn grote schrik, won ik de wedstrijd en mijn verhaal werd gepubliceerd in een pocket die tesamen met een potje hete tabasco werd verkocht bij het augustus-nummer. Voor iedereen die destijds geen exemplaar heeft kunnen bemachtigen; nu hier te lezen! Ben je er klaar voor? Daar gaan we! 

‘Cut!’
Met een zucht van opluchting wappert Lois zichzelf nog wat schijnkoelte toe met het filmscript in haar hand. De zon brandt al ruim een uur genadeloos en direct na het verlossende woord springt ze op van de assistentenstoel naast de regisseur. De warmte hier in LA is drukkend en ze verlangt een kort moment terug naar de koele Hollandse zeelucht. In gedachten voelt ze een briesje door haar blonde haren spelen, wanneer ze bij haar ouders op de dijk staat en uitkijkt over de groene polder.
Een zweetdruppel die over haar neus glijdt trekt haar terug naar de realiteit. Zelfs de koele zeelucht kan niet tippen aan de carrièrekansen die LA biedt tegenover Amsterdam. Ze zou voor geen goud meer terug willen. Met een vluchtige blik op de regisseur, die zijn aandacht allang weer mopperend op de acteurs heeft gericht, vlucht ze snel naar een van de weinige schaduwrijke plekken die de filmset haar bieden. Ze heeft dringend behoefte aan wat afkoeling anders smelt ze binnen no time in een plasje mens. Niemand lijkt haar op te merken wanneer ze snel tussen de trailers door glipt en even met haar rug tegen het koele staal aanleunt. Ze sluit haar ogen en dwingt haar lichaam om zich te herstellen.

Ze is pas drie dagen in LA en haar lichaam heeft zich nog niet goed kunnen aanpassen aan het zinderende klimaat, als haar nieuwe collega’s blijkbaar wel allemaal al is gelukt. Het is haar een raadsel hoe die mensen urenlang in de brandende zon kunnen staan, zonder een kik te geven. Gelukkig staat er voor vanmiddag nog maar één opname op de planning: het wachten is nog op een of andere beroemde acteur waar Lois zelf nog nooit van gehoord heeft. De opwinding over zijn komst is voelbaar op de set. Het is haar niet ontgaan dat Pam en Ginger, de andere productieassistentes, er vandaag extra sexy uitzien. Ze laat haar blik over haar simpele shirt en spijkershorts gaan. Ach, ze kent hem toch niet.
Hoewel ze inmiddels in de schaduw staat blijft de hitte genadeloos op haar drukken. Water, ze heeft water nodig. Het liefst een ijskoude douche. Lois duwt zichzelf weer in beweging en haar blik glijdt langs de vele trailers. Ze kan natuurlijk niet zomaar een trailer van de acteurs inlopen, maar de faciliteiten voor de crew zijn aan de andere kant van de filmset en eerlijk gezegd ziet Lois het absoluut niet zitten om nog ruim een kwartier door die zinderende hitte te lopen. Dan valt haar oog op het briefje op een van de deuren. Airco kapot.

De deur is niet op slot en snel glipt Lois de enorme trailer in. Het is binnen drukkend warm en direct vormen zich nieuwe zweetdruppels op haar gezicht. Haar shirt plakt vast aan haar bezwete lichaam, haar haren hangen in vochtige strengen over haar schouders en ze veegt met haar hand de zweetdruppels van haar gezicht. Ze snelt naar de kraan op het kleine aanrecht en slaakt een zucht van verlichting wanneer het koele water over haar polsen stroomt. Ze sluit haar ogen opnieuw en voelt hoe het water haar lichaam langzaam afkoelt. Er ontsnapt een lichte kreun uit haar mond. Ze vormt met haar handen een kommetje en gooit het opgevangen water in haar gezicht. Verfrissende druppels vocht glijden via haar hals haar verhitte decolleté in. Het werk heerlijk verkoelend.
Lois schrikt op van een bescheiden kuchje en haar ogen vliegen open. Geschrokken staart ze in het gezicht van een vreemde man die haar met een donkere blik aankijkt. De deur van de trailer staat open wat erop wijst dat hij daar hopelijk nog niet al te lang staat.

‘Sorry,’ Lois laat haar ogen over de man tegenover haar glijden, die haar nog altijd zwijgend opneemt. Hij is lang, bijna tot aan het plafond van de trailer en zijn zwarte shirt sluit nauw om zijn borstkas. Zijn gespierde armen zijn gebruind en symmetrische tatoeages sieren zijn bovenarmen. Lois kan niet voorkomen dat haar blik even bij zijn kruis blijft hangen, waar zijn vale jeans wat strakker om zijn lichaam spant.
‘Geeft niet. Ik ben zo weer weg.’ Zijn stem klinkt laag en hees. Lois laat haar blik weer omhoog gaan naar zijn knappe gezicht. Felblauwe ogen houden haar nauwlettend in de gaten. Een rechte neus met daaronder zachte lippen die zich nu tot een glimlach krullen. De donkere stoppelhaartjes op zijn rechte kaaklijn zijn ongelofelijk sexy. Een paar seconden lang kan Lois niets anders doen dan naar hem staren. Dan haalt hij een hand door zijn donkere haar, trekt een wenkbrauw op en kijkt haar vragend aan.
‘Ik zocht wat verkoeling en mijn eigen trailer is…eh…te ver lopen.’ verontschuldigd Lois zich snel voordat hij iets kan vragen en herpakt zichzelf. Ze schudt haar haren over haar schouder en kijkt hem met een zelfverzekerde filmsterren-glimlach aan. ‘Fijn dat je er bent. Dit is geen weer voor een kapotte airco, het zou super zijn als hij snel gemaakt is.’ Ze knikt even naar het koffertje dat de man naast zich op de grond heeft gezet in de veronderstelling dat daar zijn gereedschap in zit.
Hij glimlacht niet terug, maar blijft haar met een intense blik aankijken. Lois voelt de haartjes in haar nek overeind komend komen tegelijk met een onrustige kriebel in haar maag. Alles aan deze man is vreselijk opwindend. Ze voelt een tinteling door haar onderlichaam gaan en haar tepels drukken tegen de witte stof van haar shirt aan. Ze ziet zijn ogen naar beneden afdwalen en wanneer ze zijn blik volgt ziet ze hoe de waterdruppels van zo even een spoor huid zichtbaar maken in haar door de stroompjes water doorzichtige shirt. Hij draait zich zwijgend om, trekt de deur achter zich dicht en draait hem op slot.
Haar huid glimt van het zweet en zijn aanblik maakt dat ze het nog benauwder krijgt dan ze het al had. De lucht lijkt te trillen van de hitte. Haar adem stokt als ze haar ogen weer op hem richt en hun blikken in elkaar vasthaken.

‘Je hebt gelijk, ‘ zegt hij dan, ‘Het is hier inderdaad ongelofelijk warm. Het is eerlijk gezegd niet te doen zo.’ Hij laat een flauw glimlachje zien wanneer hij een stap dichter naar haar toe zet en met één simpel gebaar zijn shirt over zijn hoofd heen uittrekt. De ruimte lijkt te krimpen tot slechts één vierkante meter waar alleen Lois en deze knappe monteur inpassen. Zijn borstkas is gebruind en glad. Slechts een klein streepje donker haar verdwijnt vanaf zijn navel in de laaghangende band van zijn spijkerbroek.
Een paar seconden lang lijkt de wereld stil te staan. Alle geluiden verstommen en het enige wat Lois nog hoort is haar versnelde hartslag en een licht hijgen wat tot haar verbazing uit haar eigen mond komt. Zonder na te denken over wat er gebeurt heft ze haar hand op en laat ze hem over zijn gladde borst glijden. Wanneer ze in de buurt van zijn tepel komt laat ze haar hand even rusten en kijkt hem onderzoekend aan. Zijn smeulende blik moedigt haar zonder woorden aan en als ze voorzichtig met een vinger over zijn tepel strijkt klinkt er een kreun uit zijn mond.

Het volgende ogenblik voelt ze diezelfde mond stevig op de hare. Haar adem hapert als de hitte van zijn lippen zich samenvoegt met de hare en kort daarna hun tongen zich met elkaar verstrengelen. Haar handen schieten door zijn donkere haren en zonder na te denken trekt ze zijn stevige lichaam tegen het hare aan. Zijn huid voelt warm. Zijn handen volgen onder haar shirt een klam spoor over haar buik naar haar borsten. Hij omvat ze en knijpt er zachtjes in, waardoor een zucht haar ontsnapt. Haar onderlichaam klopt inmiddels wild. Met een ferme ruk trekt hij haar shirt uit en met een geoefend gebaar maakt hij haar simpele roze BH los. Zijn ogen glijden begerig over haar naakte borsten. Ze geeft hem niet veel tijd om te kijken. Er is geen tijd om te kijken. Ze wil hem: ze wil zijn lichaam voelen, ze wil hem in zich voelen. Zijn zware borstkas drukt tegen haar bezwete borsten en ze voelt zijn kloppend lid tegen zich aan drukken. Hongerig zoeken hun lippen elkaar opnieuw en Lois vingers glijden over de knopen van zijn spijkerbroek, waarna ze ze behendig losmaakt. De bolling onder de zwarte stof van zijn boxershort maakt dankbaar gebruik van de verlossing en wanneer haar hand eroverheen glijdt, huivert hij. Ze voelt zijn verlangen groeien en laat haar andere hand over zijn stevige billen glijden. Voordat ze met haar ogen kan knipperen tilt hij haar met gemak op en gooit hij haar op de bank die de zijkant van de trailer beslaat. Zijn handen strelen over haar buik en met zijn vingers glijdt hij onder de tailleband van haar broek. Ze tilt haar heupen op en een seconde later heeft hij haar ontdaan van haar shorts en slipje. Ze voelt zich beverig en haar hele lichaam lijkt te gloeien als hij zich opricht, zijn boxershort uittrekt en in volle glorie boven haar uittorent. Zijn penis is hard en zijn ogen smeulen in de hare. Het is doodstil op hun eigen versnelde ademhaling na. Er is geen buitenwereld meer. De wereld bestaat uit niets meer dan hier en nu. Hij en zij. Langzaam leunt hij naar beneden en tegelijk met het moment dat zijn lippen opnieuw de hare beroeren voelt ze hem naar binnen glijden. Haar rug kromt als vanzelf om hem te verwelkomen. Haar nagels trekken over zijn sterke rug wanneer hij langzaam heen en weer begint te bewegen. Elke zenuw van haar lichaam staat op scherp. Terwijl hun bovenlichamen steeds sneller over elkaar glijden vermengen hun zweetdruppels zich met elkaar. Hij kreunt wanneer ze met haar tanden zijn tepel omvat en hem met haar tong beroerd. Lois bijt op haar lip, maar kan niet voorkomen dat een kreetje ontsnapt wanneer ze haar climax snel voelt naderen. Ze sluit haar ogen. De wereld bestaat alleen nog maar uit een explosie van duizenden sterretjes wanneer ze klaarkomt. Ook zijn lichaam siddert als hij stotend klaarkomt. Een voldane glimlach speelt om zijn lippen. Hij buigt zich naar voren om een zachte kus om haar lippen te drukken, terwijl zijn duim nogmaals kort haar tepel streelt waardoor haar vagina zich nog een laatste keer samentrekt.

Wanneer ze haar ogen weer opent gaat hij staan en kleedt zich zwijgend aan zonder zijn blik van haar af te halen. Zijn ogen glijden over haar naakte lichaam en er speelt een lome glimlach om zijn lippen. Half verdoofd glimlacht Lois naar hem terug en richt zich dan op om haar slipje te zoeken. In stilte trekt ze haar kleren weer aan terwijl er een onuitgesproken spanning in de trailer blijft hangen. Ze vormt opnieuw een kommetje met haar handen onder de kraan, gooit een plens ijskoud water in haar gezicht en strijkt haar haren naar achteren. Ondanks het koude water druppelen de zweetdruppels al snel opnieuw op haar voorhoofd. Ze veegt met haar shirt over haar gezicht voordat ze hem weer over haar hoofd trekt en in haar shorts stopt.
‘Nou, dan ga ik maar eens aan de slag.’ zegt hij en knikt veelbetekenend naar het koffertje.
‘Ik moet ook terug naar de set ‘ zegt Lois. ‘We gaan zo de laatste scenes opnemen.’ Ze wil hem passeren maar hij blijft midden in de trailer staan en opnieuw begint de begeerte in haar onderbuik te kolken wanneer haar ogen de contouren van zijn strakke kaaklijn volgen en eindigen bij zijn helderblauwe ogen die haar verlangend aankijken. Hij legt een hand op haar wang en zoent haar dan zo intens dat haar knieën het bijna begeven.
‘Misschien tot straks?’ fluistert hij in haar oor waarna zijn lippen vluchtig over haar oorlelletje strelen.
Lois hapt naar adem. Ze kan zich niet voorstellen dat ze dadelijk weer in de brandende zon naast haar baas moet zitten nu ze weet dat deze monteur hier rondloopt. ‘Ik kan niet wachten. Ik hoop dat die beroemde acteur snel komt opdagen, dan zijn we zo klaar.’
Hij houdt haar kin vast terwijl hij haar ondeugend aankijkt. ‘Ik hoop het ook.’
Lois glimlacht en na een laatste kus opent ze deur van de trailer en stapt de buitenlucht in die nu verkoelend is in vergelijking met de zinderende hitte van zonet. Ze werpt nog een laatste blik op de monteur die met een sexy lachje in de deuropening blijft staan. Zijn belofte voor later beneemt haar de adem.

‘Je bent laat.’ De pezige regisseur kijkt even op vanaf het filmscript in zijn handen en laat zijn blik over Lois glijden.
‘Ik moest even afkoelen,’ antwoord ze blozend, terwijl ze met een kriebel in haar maag denkt aan de onverwachte hete vrijpartij.
‘Je ziet er anders nog altijd oververhit uit…’ Hij kijkt weer naar het script. ‘Het is belangrijk dat je je hoofd koel houdt bij de volgende opname. Pam en Ginger vallen waarschijnlijk in katzwijm als onze ster, Jordan Black, arriveert, dus ik kan die Hollandse nuchterheid van jou wel gebruiken.’
Lois knikt en gaat naast hem zitten. Het duurt niet lang voor de brandende zon opnieuw haar huid begint te schroeien. Ze leest de scene nog snel even door en kijkt pas op als er ophef op de set lijkt te ontstaan. De medewerkers van de productie komen allemaal tegelijk in beweging en Pam en Ginger beginnen zenuwachtig te giebelen.
‘Daar zul je hem hebben,’ mompelt de regisseur en geeft een knikje naar de zijkant van de set.
Lois adem stokt wanneer een aantal crewleden aan de kant stappen als de langverwachte ster van de film de set oploopt. Hij draagt een nette donkere pantalon en hagelwit overhemd met opgerolde mouwen, maar het zijn die helderblauwe ogen en donkere stoppels die ze meteen herkent. Haar lichaam reageert als vanzelf en het zweet breekt haar uit wanneer hij met datzelfde sexy glimlachje als waarmee ze hem achterliet recht op haar afloopt.
‘Fijn dat u er bent, meneer Black.‘ De regisseur springt op van zijn stoel en schudt de stevige hand die een paar minuten geleden nog haar borsten had beroerd.
‘Sorry voor de vertraging.’ Zijn ogen lijken zich met moeite van Lois af te kunnen halen, maar dan richt hij zijn aandacht op de regisseur. ‘We kunnen beginnen.’
‘Hopelijk is alles naar wens?’
Jordan Black laat een onpeilbare glimlach zien en Lois’ maag maakt een dubbele salto.
‘Meer dan naar wens. U heeft uitstekend personeel. Het zou alleen wel fijn zijn als er iemand kan komen om de airco in mijn trailer te repareren.’