Oke, ik kan het maar beter gewoon toegeven. Aan mezelf, aan de buitenwereld: Ik sport niet meer. Gewoon niet, echt niet. Ik doe het niet meer. Ergens ‘along the way’ ben ik gewoon niet meer gegaan. Sporttas achterin de kast, kleding weggestopt
Read More
Nachtdienst. Een keer in de zoveel tijd hoort het erbij. We gaan de nacht in. Volledig tegen mijn natuur in gooi ik mijn totale ritme overhoop. Ik slaap de hele dag en ’s nachts heb ik nog steeds moeite wakker te blijven.
Read More
Een keer in het half jaar moet ik eraan geloven. Met angst in mijn hart, knikkende knieen en tranen in mijn ogen parkeer ik de auto voor het grijze gebouw. De luxaflex lijken mij spottend aan te kijken en het trapje lijkt
Read More