Vol verbazing en ongeloof neem ik het draaiende en vibrerende object over van mijn buurvrouw. Het draait vol overgave in het rond en blijkt verdomd lastig vast te houden.
“Je moet hem even tegen je neusvleugel houden, dat is de beste manier om het ultieme effect te testen.” Zegt de consulente met een knipoog. Gedwee duw ik de enorme vibrator tegen mijn neusvleugel. Jaiks! Met een hysterisch gebaar geef ik hem door naar de vriendin naast mij, die hem op haar beurt met opgetrokken wenkbrauwen en ver uitgestrekte armen voorzichtig van mij overneemt.
Ik ben bij een Lady’s Night. Dat zal je misschien nog niet zoveel zeggen. De alternatieve Tupperware party? Rubberware? Erotische avond? Je hebt het beeld inmiddels vast wel te pakken. Een berg vriendinnen bij elkaar plus een bizar enthousiaste consulente die vol overgave haar erotische waar aan de man…correctie; vrouw probeert te brengen. De eerste meewarige blikken gaan al rond als de consulente al knipogend enkele malen naar haar vagina wijst, terwijl ze uitleg geeft over het verloop van de avond. Hoewel we de producten niet ter plekke mogen testen (Niet? Jammer. Vreemd ook.) zal ze zorgen dat iedereen alles kan voelen, proeven en ruiken. Maar dan ook álles. Links is je likhand, rechts is je ruikhand. Ik bekijk onwillekeurig mijn handen. Zo had ik ze nog nooit bekeken. En kort daarna gaan de vibrerende eenden, barbapapa’s, Tarzan’s en multihandige-met-een-konijntje-erop-dingen de kring rond. Sommigen geven hem na wat gegrinnik door aan de buurvrouw maar een enkeling bekijkt hem uitvoerig en overweegt haar opties. Terwijl de consulente haar riedeltje opdreunt over de functies en opties die verschillende producten hebben, gaan de visueel ingestelden onder ons door een hel tijdens haar plastische voorbeelden over haar eigen gebruik. Sorry netvlies.
“Dit..” vervolgt ze dan, terwijl ze een klein potje omhoog houdt, “mogen jullie wel testen.” Met een voldane blik kijkt ze de kring rond en maakt oogcontact met vriendinnen die met moeite hun grijns kunnen onderdrukken en wegkijken. “Dit spulletje moet je daaronder…” Met een brede grijns wijst ze weer naar haar eigen vagina “…smeren en dan zul je je in de zevende hemel gaan bevinden” kirt ze uit. Verschillende blikken kruisen door de kamer. “Ik zet het op de wc neer, dan kun je het daar even testen. Op naar de plaspauze” en met een knipoog zet ze het op het toilet. Logischerwijs gaat er vanaf dat punt niemand meer naar het toilet die avond.
Aan het eind van de avond worden de bestellijsten uitgedeeld. Schuchter loopt iedereen heen en weer tussen de tafel met uitgestalde producten en zijn eigen veilige plekje. Vriendinnen kijken een beetje om zich heen, krampachtig niet-kijkend wat de ander bestelt. Maar stiekem toch even kijken. “Ik heb niets nodig hoor” wordt er aan alle kanten gemompeld; “‘t Is wel grappig zo’n avond, maar niets voor mij.”
Tijdens haar eindmonoloog vertelt de erotische mevrouw glunderend dat er voor ruim vijfhonderd euro besteld is.
Maar we hebben niets nodig.